Mutlu olamıyorum sevdiklerimden uzak, sevenlerimden ayrı kaldıkça. Mutlu olamıyorum kaldığım ev Norbaşı, yürdüğüm sokak Hanbazarı olmadıkça... Hayatta değilimki zaten, kanım kesilmiş Tümen'de akan, nefesim boğulmuş Heytgah'tan esen...hırslı gelen gurbet boğar nefesi, öyle geziyorki vücutta saç telimin ucundan ayak parmaklarıma kadar...Evet, ben mutlu olamıyorum gurbet kokusu aldıkça ve inanıyorum mutlu olamamış en mutlu insan da benim!
21 Ekim 2016